- เรื่องที่น่ายินดีในอดีต
เราคงไม่ทราบว่า ปัจจุบันโรงพยาบาลศูนย์เชียงรายประชานุเคราะห์ ที่เจริญก้าวหน้าขึ้นมาตามลำดับทั้ง ด้านบุคลากรทางการแพทย์และด้านวัตถุสถาน ความเจริญดังกล่าวแม้จะมากมายแค่ไหน ก็ยังแข่งกับตัวเลข ประชาชนที่เป็นคนไข้และเข้ามาพึ่งพาโรงพยาบาล…แทบจะไม่ค่อยทันกัน!!
โรงพยาบาลที่น่าภาคภูมิใจของคนเชียงรายแห่งนี้ เป็นโรงพยาบาลศูนย์ขนาด 600 เตียง มีเนื้อที่ 52 ไร่ครึ่ง สร้างขึ้นตามนโยบายสร้างโรงพยาบาลหัวเมือง ในสมัยคณะราษฎร์ โดยมีผู้ว่าราชการจังหวัดคือ พระ พนมนครารักษ์ ซึ่งเขาถือว่าเป็นบิดาแห่งโรงพยาบาลนี้ ท่านก็ได้ริเริ่มสร้างขึ้นมาโดยได้รับความร่วมมือจาก ประชาชนชาวเชียงราย ที่นำโดยคุณพ่อสีหศักดิ์ และคุณแม่กิมเฮียะ โตไพบูลย์ ได้บริจาคที่ดิน 19 ไร่ รวมทั้ง ประชาชนที่มีที่ดินข้างเคียงร่วมบริจาคสมทบ จึงเป็นที่มาของคำว่า “ประชานุเคราะห์”ต่อท้ายชื่อโรงพยาบาล
โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์ ประกอบพิธีเปิดในวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2480 มีแพทย์ 1 คน คือ นายแพทย์เสม พริ้งพวงแก้ว เป็นผู้อำนวยการในขณะนั้น โดยช่วงแรกโรงพยาบาลได้รับการอนุมัติให้เป็นโรง พยาบาลทั่วไปเพียงขนาด 50 เตียง และได้รับการเพิ่มจำนวนเตียงขึ้นตามลำดับ จนถึงปี 2531 ได้รับอนุมัติ ให้เป็นโรงพยาบาลศูนย์ขนาด 600 เตียง
ไม่ว่าจังหวัดเชียงรายหรือจังหวัดใดก็ตาม ถ้าย้อนหลังไปไกลถึง 70 ปี คงไม่ต้องพูดเลยว่าเรายังล้าหลัง และขาดแคลนแพทย์มาก บ้านเมืองและโครงสร้างพื้นฐานก็ยังไม่พร้อม ข้าราชการและคณะกรรมการจังหวัดใน สมัยนั้นจึงต้องร่วมมือกันทำงานอย่างไม่เห็นแก่ความเหน็ดเหนื่อย ยิ่งโดยเฉพาะในช่วงสงครามมหาเอเซีย บูรพา ระหว่างปี 2484-2488 นายแพทย์เสมท่านก็ต้องทุ่มเทและทำงานอย่างหนัก เนื่องจากเป็นแพทย์คน เดียวที่ทุกคนต้องพึ่งพา แม้กระนั้นท่านก็ยังสามารถวางรากฐานด้านการแพทย์ และสาธารณะสุขไว้มาก ทำให้ โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์ กลายเป็นโรงพยาบาลที่สร้างขึ้นจากเงินบริจาคของประชาชน
คัดลอกประวัตินี้มาแทบทุกตัวอักษร…ก็ด้วยความภาคภูมิใจและรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณคนรุ่นเก่าก่อน หลาน เหลน ของคุณพ่อสีหศักดิ์-คุณแม่กิมเฮียะ ก็ยังเหลืออยู่อีกหลายคนในเชียงราย คงย้อนคิดแล้วภาคภูมิใจด้วยไม่น้อย
2. เรื่องที่น่ายินดีในปัจจุบัน
แม้จะมีความเจริญก้าวหน้ากันมาตามลำดับ…เรามีตึกรามที่ทันสมัยไม่น้อยหน้าจังหวัดใด เรามีเครื่อง ทางการแพทย์ มีหมอเก่งๆมากมายเพิ่มเข้ามาให้ประชาชนในพื้นที่อุ่นใจ แต่โฮงยาไทยไม่มีเครื่องเอกซ์เรย์หลอดเลือด !!!
เรียกชื่อเครื่องมือนี้กันสั่นๆเช่นนี้ ด้วยกลัวจะคลาดเคลื่อย เพราะไม่มีความรู้ด้านนี้ แต่หัวใจของเรื่องที่จะ เขียน จะเป็นความร่วมไม้ร่วมมือของประชาชน ที่จะจัดซื้อเครื่องมือนี้ให้โรงพยาบาลของเราสักเครื่อง- มากกว่า!!
ปัจจุบันเครื่องมือเอกซ์เรย์หลอดเลือด มีที่โรงพยาบาลโอเวอร์บรู๊ค!!
เมื่อมีผู้ป่วยเข้าที่โฮงยาไทยก็ต้องส่งตัวไปตรวจกันที่โอเวอร์บรู๊ค สถิติในปี 2566 มีผู้ป่วยโรคหลอด เลือดตีบ-ตัน-แตก เข้ามาประมาณ 600 รายและมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น ทำให้คิวการรักษานานมากขึ้น โอกาสค้น พบจุดเกิดโรคก็ช้าตามไปด้วย… “ชมรมผู้เกษียนอายุราชการของโรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์”และ สาธารณะสุขจังหวัด จึงออกโรงและประชุมร่วมกัน จนมีมติออกมาให้มีการจัดหาและสมทบทุนเพื่อซื้อเครื่องมือ ที่มีราคาแพง-เครื่องนี้ !!
ดีเดย์กันตั้งแต่วันที่ 11 กุมภาพันธ์อันเป็นวันครบรอบ 87 ปีโฮงยาไทย เป็นต้นมา!!
อยากสรุปกันที่วัน “ผู้ร่วมหาทุน” ยกทีมกันไปวัดห้วยปลากั้ง ซึ่งมีผู้หลักผู้ใหญ่ระดับกระทรวง จังหวัด ร่วม ด้วย เพราะ “หลวงพ่อพบโชค” ท่านก็ร่วมอนุโมทนาในเรื่องนี้ด้วย ร่วมออกโรงช่วยหาทุนกันในเบื้องต้นได้ จำนวนหนึ่งแล้วยอด ณ วันนั้น 6,302,330 บาท
ขาดอีก 34 ล้าน!! จะว่ามากก็มาก จะว่าน้อยก็ไม่กล้าพูด เพราะคงยังมีผู้ใจบุญ ผู้ที่มีศักยภาพ และเห็นความสำคัญในชะตากรรมของผู้ป่วยโรคหลอดเลือดฯ อีกทั้งประชาชนอีกไม่น้อยหากทราบ ข่าว…คงให้ความร่วมมือกัน ช่วยให้โครงการที่น่าสรรเสริญนี้ ประสบความสำเร็จโดยเร็วขึ้นก็ได้!!!
จบจบจบจบจบจบจบจบ
