เราได้ปูพื้นพูดถึงเรื่องของอริยมรรคมีองค์ 8 และได้พูดถึงเรื่องของการทำสมาธิซึ่งอยู่ในเรื่องของ การทำสมาธิที่หลงผิดไปทำมิจฉาสมาธิ จนก่อบาปกรรมมากมาย สุดท้ายพาตนไปสู่ความเสื่อมอย่างมากมาย จนต้องหลงไปเป็นทาสของมหิตธิกาเปรตและการกาลกัญจิกอสุรกายในที่สุด
ครั้งนี้ เราจะย้อนกลับมาพูดถึงการทำสมาธิที่ถูกต้องกันต่อไป แต่ก่อนที่จะไปพูดถึงเรื่องนี้ เราจะมาดูเรื่องวิบัติ 6 กันก่อน ซึ่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงพูดถึงเรื่องวิบัติที่ร้ายแรง 6 ประการเพื่อเตือนสติพุทธศาสนิกให้เห็นถึงความร้ายแรงไว้ดังนี้
- กาลวิบัติ เป็นกาลที่ไร้พระพุทธเจ้า ไร้พระธรรม ไร้คำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแม้จะได้เกิดมนุษย์เป็นมนุษย์ก็สูญเปล่าเพราะคำสอนเพื่อการพ้นทุกข์ไม่มี เรียกว่าเกิดผิดเวลาเพราะไม่สามารถพ้นไปจากกองทุกข์ได้ ซ้ำร้ายอาจหลงผิดไปก่อกรรมทำเข็นทำให้หลงไปสู่อบายภูมิได้เพราะคำสอนไม่มี
- วิบัติคติ เป็นกาลที่มีพระพุทธเจ้ามีคำสอน มีพระอรหันต์ มีพระสาวกมากมาย มีคำสอนให้ถึงนิพพานได้ แต่คติที่เราเกิดกลับไปเกิดเป็นเดรัจฉานซึ่งไม่สามารถเข้าใจธรรมะได้ มีบ้างที่ไปเกิดเป็นสัตว์นรก เป็นอสูรกาย หรือไปเกิดเป็นอรูปพรหม ซึ่งไม่สามารถรับฟังคำสอนได้ จึงส่งเรียกว่ามหาวิบัติประการที่ 2
- วิบัติประเทศ คือยุคที่มีพระพุทธเจ้าหรือศาสนายังดำรงอยู่และเราก็เกิดเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์แต่เรากลับไปเกิดในดินแดนที่คำสอนของพระพุทธเจ้าไปไม่ถึง ก็เท่ากับใช้ชีวิตไปอย่างสูญเปล่าอีกชาติหนึ่ง
- วิบัติตระกูล คือเกิดในยุคที่มีพระพุทธเจ้ามีคำสอน ได้เกิดเป็นมนุษย์แต่ไปเกิดในตระกูลที่เป็นมิจฉาทิฏฐิ ไม่รับพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า จึงใช้ชีวิตสุขๆ ทุกๆ ก่อกรรมชั่วบ้าง ดีบ้างตามยถากรรม ไม่มีหลักไม่มีแก่นใช้ชีวิตสูญเปล่าไปอย่างน่าเสียดาย
- วิบัติอุปธิ หมายถึงพระศาสนามีอยู่ เกิดในตระกูลสัมมาทิฏฐิ พ่อแม่มีใจบุญ ใจกุศล เกิดในประเทศที่เป็นพุทธแท้แต่กลับเกิดมามีร่างกายมีจิตใจที่ไม่สมบูรณ์ด้วยกรรมเก่า เกิดเป็นคนบ้าสติไม่สมประกอบ อันเป็นเหตุไม่สามารถศึกษาพระธรรมคำสอนได้ นับเป็นความอาภัพไร้วาสนาอย่างที่สุด
- วิบัติทิฐิหมายถึงบุคคลเกิดในตระกูลดี เกิดในประเทศที่มีพระศาสนาเป็นพุทธแท้ พระสัทธรรมยังดำรงอยู่ พ่อแม่ดีมีสัมมาทิฏฐิ ตนเองเกิดมามีร่างกายดีมีสัมปชัญญะสมบูรณ์ แต่คบหากับผู้มีมิจฉาทิฏฐิ เชื่อกรรมไม่มี สวรรค์ นรก ไม่มี นิพพานไม่มีอยู่จริง พระพุทธเจ้าเป็นเรื่องหลอกลวง พระธรรมแต่งขึ้นเพื่อแย่งศาสนิกชน จะปฏิบัติไม่ทำไมเสียเวลาเปล่าๆ ไม่มีผลดีอะไร
เหล่านี้นับเป็นการสูญเปล่า เกิดมานับว่าเสียประโยชน์ ทำให้ต้องกลับมาเวียนเกิด เวียนตายอย่างไม่รู้สิ้นต่อไป องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงทรงกล่าวเตือนไว้ถึงภัยของวิบัติ 6 นี้ เพื่อเหล่าศาสนิกจะได้ไม่หลงมัวเมาใช้ชีวิตอย่างไร้แก่นสาร แล้วหันมาตระหนักว่าควรทำตนอย่างไรจึงจะไม่ตกไปจากหนทางพ้นทุกข์ตามพระธรรมคำสอน และทำอย่างไรจึงจะไม่ไปตกอยู่ในบ่วงของวิบัติ 6 นี้ได้
หากเราวิเคราะห์ดูแล้วจะเห็นว่าวิบัติที่ร้ายแรงที่สุดในบรรดาวิบัติทั้ง 6 นี้ จะเห็นว่าทิฏฐิวิบัติ เป็นวิบัติที่น่ากลัวที่สุด เพราะเป็นตัวที่จะทำให้ตกอยู่ในวิบัติอีก 5 ตัวได้ทุกตัวทีเดียว ดังนั้น เรื่องทิฏฐิจึงเป็นเรื่องสำคัญมาก ในอริยมรรค มีองค์ 8 องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงทรงวางไว้เป็นข้อแรก คือ ทิฏฐิต้องเป็นสัมมาทิฏฐิเท่านั้น การปฏิบัติข้ออื่นจึงจะสามารถก้าวไปได้ถูกทางและราบรื่น กลับกันถ้าวางทิฏฐิผิด ก้าวต่อไปย่อมไม่ถูกต้องตามไปด้วยหรือยิ่งปฏิบัติก็ยิ่งพบแต่ความลำบาก ยิ่งปฏิบัติก็ยิ่งผิดทาง
ดังนั้น เมื่อพูดถึงเรื่องการปฏิบัติเพื่อการพ้นทุกข์ จึงต้องมาทำความเข้าใจให้ถูกต้องก่อน ต้องเข้าใจว่าเมื่อปฏิบัติแล้วจะได้อะไร ทำไมต้องปฏิบัติ และปฏิบัติอย่างไรจึงจะไม่ผิดทาง ไม่หลงทาง รั่นเราจะมาพูดถึงกันในครั้งต่อไปค่ะ
