การพัฒนาอุตสาหกรรมอาหารในจังหวัดพะเยานั้น ขอให้คำนึงถึง “อาหารคุณภาพ มาตรฐาน ปลอดสารเคมี” เนื่องจากความต้องการของตลาดปัจจุบันมีแนวโน้มในเรื่องอาหารสุขภาพ และอาหารปลอดสารเคมี นอกจากนี้ ควรคำนึงถึงความเชื่อมโยงระหว่างผู้ผลิตตลอดโซ่อุปทาน ให้มีการวางแผนร่วมกัน เพื่อผลิตอาหารได้ตามความต้องการของผู้บริโภค และผลิตในปริมาณที่พอดีกับความต้องการ เพื่อผู้ค้าจะได้ไม่แย่งตลาดกันเอง
สรุปข้อคิดเห็นและข้อเสนอแนะจากการประชุมกลุ่มย่อย
- ปัญหาและอุปสรรคของอุตสาหกรรมเกษตรและอาหาร
1.1 นโยบายภาครัฐ
- หน่วยงานภาครัฐแต่ละหน่วยงานมีโครงการซ้ำซ้อน
- นโยบายของภาครัฐกระจายไม่ทั่วถึง ผู้ประกอบการรายเล็กไม่สามารถเข้าถึงข้อมูลของรัฐบาลและไม่ค่อยได้รับคำแนะนำจากหน่วยงานภาครัฐ
- ขาดกฎหมายรับรองสินค้า และข้อจำกัดของกฎหมายไม่เอื้อต่อสินค้าที่ผลิต เช่น สุรา
1.2 วัตถุดิบทางการเกษตร
- ปริมาณไม่เพียงพอ และไม่มีความไม่สม่ำเสมอของปริมาณ ปานกลาง
- ขาดวัตถุดิบที่มีคุณภาพ
- วัตถุดิบราคาแพง
- ความไม่ซื่อสัตย์ของผู้ผลิตวัตถุดิบ
1.3 ระบบมาตรฐานต่างๆ เช่น GMP HACCP
- ขาดความรู้เกี่ยวกับมาตรฐานสินค้า
- ขาดความรู้ในการยื่นขอมาตรฐานเช่น อย. GMP HALAL มาตรฐานสินค้าชุมชน
1.4 แรงงาน
- บุคลากรทำงานอุตสาหกรรมทางด้านการอาหารยังไม่มีความรู้เท่าที่ควร
- ขาดแคลนแรงงาน
- แรงงานมีทักษะการทำงานไม่เพียงพอ
1.5 เทคโนโลยี / นวัตกรรม/เครื่องจักร / สิ่งปลูกสร้าง
- ขาดความรู้ในการพัฒนา ปรับปรุง และผลิตสินค้าใหม่
- องค์ความรู้ในการผลิต/เทคโนโลยีและนวัตกรรมการแปรรูป (การแปรรูปเปลือกกล้วยและการเพิ่มมูลค่าปลานิล)
- ขาดความรู้เรื่องสิทธิบัตร / เครื่องหมายการค้า
- ขาดแคลนอุปกรณ์/เครื่องจักร/อาคาร/โรงเรือน/สถานที่ผลิต
- ขาดอุปกรณ์/เครื่องมือ/การผลิต/บรรจุภัณฑ์ที่ทันสมัย
- การจัดพื้นที่อุตสาหกรรม/การครอบครอง
1.6 ช่องทางการจัดจำหน่าย
- ขาดความรู้ช่องทางการจัดจำหน่าย/ตลาด
- การตลาดภายใน/ต่างประเทศ
- ขาดกำลังซื้อจากภายนอก
- สื่อออนไลน์/การเข้าถึงผู้ซื้อ
- คู่แข่งทางการตลาด
- ไม่สามารถสู้แบรนด์ใหญ่ๆได้
1.7 แหล่งเงินทุน
- ขาดงบประมาณและทุนดำเนินงาน
- การเข้าถึงแหล่งเงินทุนด่วนที่สุด
- ขาดเงินทุนหมุนเวียน
1.8 ระบบขนส่ง
- ค่าขนส่งสินค้าค่อนข้างแพง ต้องการการพัฒนาระบบ Logistics
- ระบบโลจิสติกส์ เช่น การขนส่ง รถไฟ สนามบิน
- ปัญหาด้านการขนส่งสินค้า
1.9 อื่นๆ
- หน่วยงานภาครัฐที่เกี่ยวข้องขาดการบูรณาการทำงานร่วมกัน
- ไม่มีงบประมาณเพียงพอในการไปแสดงสินค้าระดับภูมิภาค
- หน่วยงานของรัฐบาลพิจารณา อย. GMP HALAL มาตรฐานสินค้าชุมชน
- การมีส่วนร่วมขององค์กร ผู้ประกอบการโอทอป/วิสาหกิจชุมชน/สภาอุตสาหกรรม และคลัสเตอร์
- การรวมตัว/เชื่อมโยงกัน (คลัสเตอร์)
- ความต้องการ/ข้อเสนอแนะเพื่อการพัฒนาเมืองอุตสาหกรรมอาหาร
2.1 นโยบายรัฐ
- แก้ไข พ.ร.บ.ให้เอื้อต่อสินค้า เช่น สินค้าที่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์
- ลดขั้นตอน เงื่อนไข ข้อจำกัด ของหน่วยงานภาครัฐที่เกี่ยวข้อง
2.2 องค์ความรู้ / การฝึกอบรม
- ความรู้ในเชิงลึกเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ที่ผลิต
- การยื่นขอมาตรฐาน เช่น ออแกนิค
- การพัฒนาผลิตภัณฑ์
2.3 เทคโนโลยีและนวัตกรรม
- พัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ต่อเนื่องจากผลิตภัณฑ์เดิม
- การออกแบบบรรจุภัณฑ์และโลโก้ให้มีความทันสมัย สวยงาม และเหมาะสมกับผลิตภัณฑ์
- บรรจุภัณฑ์เพื่ออายุการเก็บรักษาผลิตภัณฑ์ได้นานขึ้น
- งานวิจัยที่รองรับผลิตภัณฑ์ของจังหวัด รวมถึง การพัฒนางานวิจัย/เทคโนโลยี/นวัตกรรม และการใช้เครื่องมือร่วมกันระหว่างผู้ประกอบการกับมหาวิทยาลัย
- การยื่นขอสิทธิบัตรของผู้ประกอบการ
2.4 เครื่องจักร / สิ่งปลูกสร้าง
- สนับสนุนเครื่องจักร อุปกรณ์ ที่เป็นนวัตกรรมใหม่ให้ผู้ประกอบการ
- อุปกรณ์การผลิตและการแปรรูป เช่นเครื่องอบ เครื่องซีล
- โรงเรือนอบพลังงานแสงอาทิตย์
- โรงงานต้นแบบสำหรับผู้ประกอบการทดลองผลิต/เช่าพื้นที่เพื่อผลิตสินค้าตามมาตรฐาน
2.5 วัตถุดิบ
- แหล่งวัตถุดิบที่มีคุณภาพและมีราคาถูก
2.6 การตลาด / ช่องทางการจัดจำหน่าย
- ช่องทางการจัดจำหน่าย เช่น ส่งเสริมการขายสินค้าช่องทางใหม่ online/offline
- ส่งเสริมการผลิตและการตลาดตามนโยบาย Thailand 0
- สร้างเครือข่ายทางการตลาด
2.7 เงินทุน
- จัดหาแหล่งเงินทุนดอกเบี้ยต่ำหรือปลอดดอกเบี้ยระยะยาว
- เงินทุนงบประมาณสนับสนุน
2.8 การศึกษาดูงาน
- การศึกษาดูงาน (ออแกนิค)
2.9 ระบบการขนส่ง
- การขนส่งสินค้าที่สะดวกและลดค่าขนส่ง
2.10 อื่นๆ
- การจัดตั้งศูนย์ประสานงานรวบรวมผลิตภัณฑ์ เช่น OTOP
- การจัดตั้งศูนย์วิสาหกิจชุมชน
- การประชาสัมพันธ์
