ตอนที่ 32 (ต่อ)
- สถานการณ์อุตสาหกรรมเกษตรและอาหาร (ปัญหาและอุปสรรค)
2.1 วัตถุดิบ (เช่น ปริมาณ คุณภาพ การเก็บรักษา)
ด้านปริมาณ
- ปริมาณวัตถุดิบไม่เพียงพอต่อความต้องการ
- ปริมาณวัตถุดิบมีมากกว่าความต้องการ
ด้านคุณภาพ
- ไม่สามารถควบคุมคุณภาพของวัตถุดิบได้
- คุณภาพไม่เป็นไปตามที่ต้องการ
- ขาดความรู้ ประสบการณ์ ในการควบคุมคุณภาพของวัตถุดิบ
- ขาดการจัดการคุณภาพของวัตถุดิบ
ด้านการเก็บรักษา
- ปัญหาในการเก็บรักษาวัตถุดิบ
- ไม่มีโรงเก็บมี่มีคุณภาพ
- ต้นทุนการเก็บรักษาวัตถุดิบสูง
2.2 กระบวนการผลิตและเทคโนโลยี (เช่น เครื่องจักร กำลังการผลิต ความทันสมัย)
ด้านเครื่องจักร
- เครื่องจักรเก่า เสื่อมประสิทธิภาพ
- ได้รับเครื่องจักรที่ไม่เหมาะสม
- มีเครื่องจักรไม่เพียงพอต่อความต้องการ
- ขาดวิศวกรการออกแบบเครื่องจักรในกระบวนการผลิต
ด้านกำลังการผลิต
- ขาดงบประมาณในการขยายกำลังการผลิต
- กระบวนการผลิตใช้คนงานจำนวนมาก
- พื้นที่ทำงานและห้องเก็บผลิตภัณฑ์ไม่เพียงพอ
ด้านความทันสมัย
- ขาดมาตรฐานการบรรจุสินค้า และวิธีการบรรจุสินค้าที่ได้มาตรฐาน
- ขาดเครื่องจักรที่มีเทคโนโลยีที่ทันสมัย
- ขาดการตรวจสอบคุณภาพผลิตภัณฑ์อย่างสม่ำเสมอ
- ขาดความรู้และประสบการณ์การควบคุมคุณภาพ การเก็บรักษาและมาตรฐานรองรับการผลิต
2.3 คุณภาพผลิตภัณฑ์
ด้านอายุการเก็บรักษา
- การควบคุมตรวจสอบคุณภาพการจัดเก็บไม่มีความสม่ำเสมอ
- การเก็บรักษาข้าวสารมีอายุที่จำกัด
ด้านบรรจุภัณฑ์
- ขาดวัสดุ อุปกรณ์ที่ดีในการเก็บรักษาผลิตภัณฑ์
- ใช้เครื่อง Auto clave ในการเก็บรักษาสินค้า แต่มีปัญหาเรื่องการกำจัดความชื้น
ด้านมาตรฐาน
- สินค้ายังไม่ได้มาตรฐาน (อย.)
- ต้องการพัฒนามาตรฐานเนื้อสัมผัสของแยมผลไม้
2.4 การพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ (เช่น แนวคิด เงินทุน บรรจุภัณฑ์ เป็นต้น)
ด้านแนวคิด
- ต้องการพัฒนาสินค้าใหม่ ให้มีความหลากหลายและมีอายุนานขึ้น
- ต้องการเพิ่มมูลค่า จากของที่เหลือใช้จากการผลิต
- แนวคิดผลิตภัณฑ์ใหม่เพื่อใช้เป็นวัตถุดิบในการผลิตของตนเอง
ด้านเงินทุน
- ขาดเงินทุนในการพัฒนาผลิตภัณฑ์ และเงินทุนหมุนเวียน
ด้านบรรจุภัณฑ์
- ต้องการพัฒนาและการออกแบบบรรจุภัณฑ์
2.5 การตลาด (เช่น ช่องทางการตลาด ส่งออก)
ด้านช่องทางการตลาด
- ขาดความรู้ วิธีการ และขั้นตอนช่องทางการส่งออก
- ต้องการพัฒนาช่องทางการจำหน่าย
ด้านส่งออก
- สินค้าไม่ได้มาตรฐานทำให้ส่งไปขายยังต่างประเทศไม่ได้
- ต้องการขยายตลาดไปทางประเทศญี่ปุ่นหรือประเทศยุโรป
- ขาดความรู้ ความเข้าใจ และประสบการณ์การส่งออกสินค้า
2.6 แหล่งทุน
- ต้องการแหล่งทุนที่ดอกเบี้ยต่ำ
- ต้องการเงินทุนหมุนเวียนเพิ่มเติม
2.7 แรงงาน (เช่น จำนวนคุณภาพ)
ด้านจำนวน
- ขาดแคลนแรงงาน
- ปัญหาแรงงานต่างด้าวอยู่ไม่ประจำ
ด้านคุณภาพ
- ขาดแรงงานที่มีประสบการณ์และมีศักยภาพ
- ขาดการอบรมบุคลากรในองค์กรให้มีความรู้ในการผลิต
- ความต้องการในการพัฒนาเมืองอุตสาหกรรมอาหาร
3.1 ความต้องการจากภาครัฐ
- ระบบการขนส่งที่สะดวกและมีต้นทุนต่ำ การพัฒนาระบบโลจิสติกส์ เพื่อช่วยลดค่าการขนส่ง
- การจัดหาแรงงานด้านการควบคุมคุณภาพสินค้า
- การตลาดและช่องทางการจำหน่ายเพิ่ม
- การวิจัยและพัฒนาผลิตภัณฑ์
- การจัดอบรมให้ความรู้
- การส่งออกและกฎหมายต่างประเทศ
- มาตรฐานต่างๆ เช่น GMP, HACCP, BRC, IFS
- ผลิตภัณฑ์กับเทคโนโลยีที่ทันสมัย
- การจัดทำ Knowledge center ของนวัตกรรมการผลิตอาหาร นวัตกรรมการบรรจุ (Packaging)
- ความรวดเร็วในการดำเนินการขอเลข อย.
- เครื่องจักรที่ช่วยในกระบวนการผลิต ที่ใช้ได้ทั้งไฟฟ้าและพลังงานแสงอาทิตย์
- เงินทุน (ดอกเบี้ยต่ำ)
- การจัดการผลิตผลหลังการเก็บเกี่ยว/เทคโนโลยีหลังการเก็บเกี่ยว
- เพิ่มศักยภาพผู้ประกอบการด้วยการศึกษาดูงาน
3.2 ความต้องการจากภาคสถาบันอุดมศึกษา
- การจัดการสินค้าที่ให้ได้มาตรฐาน
- การตลาด การโฆษณาช่องทางการจำหน่ายเพิ่ม
- การแปรรูปและพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ที่มีความหลากหลาย
- การวิจัยความต้องการของลูกค้าการผลิตการแปรรูปการยืดอายุการเก็บรักษา
- การออกแบบบรรจุภัณฑ์ให้เป็นที่ต้องการของตลาด
- สถานที่รับการวิเคราะห์ผลิตภัณฑ์ และออกใบรับรองคุณภาพของผลิตภัณฑ์ ในราคาไม่แพง
- การพัฒนา/ปรับปรุงเครื่องจักรให้ทดแทนการใช้แรงงานคนให้น้อยลง
- การจัดอบรมพัฒนาบุคลากรทางด้านระบบคุณภาพอาหาร GMP, HACCP, BRC, IFC
- แหล่งข้อมูล หน่วยงานที่ให้คำแนะนำ ความช่วยเหลือเกี่ยวกับการผลิตอาหาร
4.ข้อเสนอแนะต่อการพัฒนาเมืองอุตสาหกรรมอาหารในเขตพื้นที่ภาคเหนือตอนบน 2
- การพัฒนากระบวนการผลิต Green product, Green factory เพื่อที่เชียงรายเป็นเมือง Green zone
- การพัฒนาด้านมาตรฐานการผลิตตั้งแต่เริ่มต้น และการผลิตอาหารให้ได้มาตรฐานยกระดับ GMP, HACCP, BRC, IFC
- การพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ สร้างแบรนด์ให้เป็นที่รู้จัก
- การพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่มีถิ่นกำเนิดในเชียงรายที่แท้จริง
- การพัฒนาคุณภาพเครื่องจักรและอุปกรณ์ที่จะมอบให้สหกรณ์ต่างๆ ให้ได้ประสิทธิภาพเพิ่มมากขึ้น
- การช่วยสนับสนุนเงินทุนหมุนเวียนดอกเบี้ยต่ำ
- การส่งเสริมและพัฒนาอุตสาหกรรมที่ครบทั้งวงจร และมีการติดตามถึงผลสัมฤทธิ์หลังเสร็จสิ้นโครงการ
- หน่วยงานให้ความช่วยเหลือเรื่องคุณภาพและอายุการเก็บรักษาระหว่างการขนส่ง
- การหาช่องการตลาดเชื่อมโยงกับเครือข่าย และมีการเจรจาธุรกิจทั้งในท้องถิ่น ในประเทศ และต่างประเทศ ให้เป็นตลาดที่ยั่งยืน
