เมื่อพูดถึงเรื่องจ้าวเข้าทรงและคนทรงจ้าวไปแล้ว ถ้าไม่พูดถึงเรื่องนี้ด้วยก็รู้สึกจะขาดๆ อะไรไป ดูไม่สมบูรณ์เท่าที่ควร นั่นคือเรื่องของการทำเสน่ห์ การทำคุณไสย์ มนต์ดำต่างๆ เหล่านี้ ล้วนดูจะเกาะเกี่ยวไปด้วยกัน
ครั้งหนึ่ง ผู้เขียนไปบ้านญาติ บังเอิญไปประจวบเหมาะกับวันที่เขาทำพิธีสะเดาะเคราะห์สืบชะตาโดยหมอไสยเวทย์พอดี ไปถึงก็ถูกเรียกเข้าร่วมพิธีด้วย ความที่เป็นญาติสนิทและเป็นคนชอบเรียนรู้อยู่แล้ว ก็เข้าไปร่วมวงด้วย ต้องบอกว่าเข้าวงด้วยเพราะผู้ร่วมพิธีจะต้องเข้าอยู่ในวงล้อมของด้ายสายสิญจน์ ข้างหน้ามีเครื่องบัดพลีอยู่ในสะตวง
สะตวง คือกระทงที่ทำจากกาบกล้วยใช้ใส่เครื่องบัดพลีในพิธีกรรมต่างๆของคนไทยในภาคเหนือ
เมื่อทุกอย่างพร้อมพ่อหมอก็เริ่มร่ายมนต์อัญเชิญครูมามากมายหลายชื่อที่เดียวเริ่มมาตั้งแต่พระพุทธเจ้ายาวลงมาถึงแม้แต่พ่อครูเทวทัตและพ่อครูชูชกเลยทีเดียว ในขณะนั้นก็ให้รู้สึกสงสัยว่า เอ้ย! มีพระเทวทัตด้วยก็เราก็รู้กันอยู่ว่าพระเทวทัตคือผู้ที่ปองร้ายพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจนห้อพระโลหิตและสุดท้ายก็ถูกแผ่นดินสูบตายนี่นา
จนเมื่อได้เข้ามาศึกษาธรรมะหลายๆที่ จึงเข้าใจว่าพิธีกรรมต่างๆ มีทั้งพุทธบริสุทธิ์ พุทธแอบแฝง และไม่ใช่พุทธเลยเรียกว่าไสยศาสตร์ ผู้เรียนไสยศาสตร์มนต์ดำฝรั่งเรียกว่าพ่อมด แม่มดแต่คนไทยเรียกหมอผี
หมอไสยเวทย์เป็นผู้มีวิชาอาคมสามารถเรียกใช้ผีกระทำต่างๆให้ตนได้ จึงถูกเรียกว่าหมอผี เมื่อมีอาคมแก่กล้า มีจิตที่เข้มแข็งเพราะการจะใช้อาคมได้ผลต้องฝึกสมาธิได้แน่วแน่ก่อน แต่ด้วยสมาธิที่ฝึกไม่ใช่แนวทางที่บริสุทธิ์เรียกว่ามิจฉาสมาธิ ดังนั้น จึงทำให้ผู้ฝึกยิ่งทำก็ยิ่งถลำลึก สุดท้าย หลงทำบาปกรรมไปมากมาย เมื่อตกตายไปต้องไปชดใช้กรรมในนรกตราบนานเท่านาน เมื่อหมดกรรมในนรกแล้ว เหลือเศษกรรมให้ต้องไปเกิดเป็นเปรต เรียกว่า มหิทธิกาเปรต เป็นเปรตที่มีฤทธานุภาพมาก สามารถตั้งตัวเป็นครูของหมอไสยเวทย์ได้ และจะเป็นผู้กระทำการต่างๆให้กับหมอไสยเวทย์ทำการได้สำเร็จดังหวัง
นี่เป็นการเกื้อกันของหมอไสยเวทย์และมหิทธิกาเปรต แต่ด้วยความมีอัตตาตัวตนอันประกอบไปด้วยความโลภ โกรธ หลงอยู่ หากไม่ทำตามที่ครูกำหนดโทษจึงตามมา ดังนั้น การไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้จึงเป็นการดีที่สุด
